SKÓRY NATURALNE TO DOSKONAŁY SUROWIEC DO WYROBU TOREBEK
Z uwagi na materiały wykorzystywane do produkcji ubrań, torebek czy obuwia, zasadniczo możemy podzielić skóry na naturalne oraz syntetyczne (tzw. ekoskóry, skóry ekologiczne i inne imitacje).
Skóry naturalne to skóry pozyskiwane ze zwierząt, poddane następnie procesom garbowania i innym procesom wykończenia. Skóra ekologiczna, czy też sztuczna, to tańszy odpowiednik skóry naturalnej, który mimo szerokiego zastosowania, jest wyraźnie słabszy jakościowo od prawdziwej skory.
Więcej na temat różnic pomiędzy skórą naturalną a tzw. ekoskórą możesz przeczytać tutaj.
Jakie skóry stosuje się przy wyrobach galanteryjnych?
Przy produkcji odzieży, toreb i butów najczęściej stosuje się skóry bydlęce. Chętnie są też używane skóry licowe cielęce lub jagnięce, jednak są one dużo bardziej delikatne.
Skóry naturalne stosowane przy produkcji ubrań oraz toreb i butów:
- bydlęce,
- cielęce lub jagnięce,
- kozie (skóra nappa),
- świńskie,
- końskie – np. Cordovan – skóra z tylnej części grzbietu końskiego poddana skomplikowanej procedurze garbowania, wykorzystywana najczęściej do produkcji butów,
- egzotyczne (np. z jaszczurek, węży czy krokodyli).
Skóry naturalne możemy również podzielić na otwarte i zamknięte.
Skóry zamknięte nie wchłaniają wody. Skóry otwarte dzielimy na:
- anilinowe, czyli skórę otwartą i niezabezpieczoną,
- semi-anilinowe, już delikatnie zabezpieczone. Woda nie wchłania się, ale zostaje ślad.
O RODZAJU I WYGLĄDZIE SKÓRY DECYDUJE SPOSÓB JEJ WYKOŃCZENIA
Z uwagi na sposób wykończenia skór naturalnych, możemy je podzielić na:
Skóry licowe (gładkie) – czyli odpowiednio wyprawione, poddane garbowaniu i innym procesom. Wierzchnia warstwa skóry jest gładka.
Skóry surowe (szorstkie) – wyróżniamy w zasadzie dwa, często ze sobą mylone rodzaje:
- skóry zamszowe (zamsz lub welur) - spód skóry, czyli mizdra, posiada strukturę meszku, welur ma dłuższe włosie.
- skóry nubukowe (nubuk) - przeszlifowana wierzchnia część skóry (lica), widoczne są jedynie pojedyncze włókna i włosie jest zdecydowanie krótsze niż w zamszu.
Oba rodzaje mają delikatną strukturę i charakteryzują się bardzo przyjemnym dotykiem.
Skóry lakierowane – charakteryzują się wysokim połyskiem, są gładkie i nie widać na nich oznak blizn.
Skóry farbuje się powierzchniowo lub pokrywa błyszczącą folią. Skóry lakierowane stosowane są przede wszystkim przy produkcji butów, okryć głowy i torebek. Wykonuje się również skóry lakierowane typu BRUSH-OFF. W takim przypadku po położeniu warstwy odpowiedniego lakieru skóry są przecierane.
Poprzeczny przekrój skóry bydlęcej
- naskórek
- warstwa termostatyczna
- warstwa siatkowa
- warstwa podskórna
